ετεροκέφαλος

-η, -ο

1. (για μυθικούς θεούς ή τέρατα) α) αυτός που έχει διαφορετικό κεφάλι από αυτό που φυσιολογικά έπρεπε να έχει

β) αυτός που έχει δύο ανόμοια κεφάλια

2. το αρσ. ως ουσ. ο ετεροκέφαλος

τρωκτικό τής οικογένειας βαθυεργίδες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ετερο-* + -κέφαλος (< κεφαλή), πρβλ. α-κέφαλος. Η λ. μαρτυρείται από το 1894 στην εφημερίδα Ακρόπολις].